Dlaczego spóźniamy się do przedszkola?

Ignaś jest człowiekiem, który dostarcza rodzicom wrażeń już od rana.

Nie jest osobą, która wstaje o 3 nad ranem, gotowa do zabawy klockami. Przeciwnie. Misio sypia długo i mocno, czasem tylko wierzga kopytkami i rozdaje rześkie kopniaki. Obudzony rano, stwierdza, że idzie na drzemkę, nie wystawiwszy ani jednej giczy spod kołdry. Lub że poleży jeszcze w łóżku, bo mu tak "łagodnie". Jeśli ktoś uważa, że wygonienie Wiesia z wyra załatwi sprawę, to grubo się myli. Moje dziecko woli bowiem wypełniać sobie ranek ciekawymi i bardzo nierutynowymi zajęciami. Można zatem zastać Ignasia:

- udającego, że ładowarka do akumulatorków to rakieta, startująca co kilka sekund w kosmos

- tworzącego tabuny bakterii z klocków LEGO

- śpiewającego kotu kołysankę (własnej produkcji) i nagrywającego jednocześnie klip do piosenki (na którym zobaczymy kawałek kota i jedną dziecięcą stopę podejrzanej czystości)

- uczącego kota chodzić na dwóch tylnych łapkach

- uczącego kota mówić. Tak. To nie pomyłka. Nasz kot powiedział kiedyś "mama" i wszyscy to słyszeliśmy. Ignaś od tej pory wyczekuje większej ilości słów z kociego pyszczka, a że nie zadowala go czekanie bierne, wziął sprawę w swoje ręce. Przebywa z kotem otoczony książkami, tłumaczy mu najprzeróżniejsze sprawy i jest to obrazek przesłodki, tylko dlaczego 3 minuty przed wyjściem z domu?

- zmieniającego koszulki, "bo ta niesmacznie pachnie w środku"

- zmieniającego skarpetki z przyczyn, które nie dają się sprecyzować

- puszczającego psu bańki mydlane i zaśmiewającego się do rozpuku przy każdym psim kłapnięciu pyskiem. Bo pies bańki łyka.

- zwijającego sobie język w rurkę przed lustrem za pomocą palców

- występującego w postaci wybrzuszenia pod kocem, udającego, że go tam wcale nie ma, co oczywiście nie przeszkadza w chichotaniu

- zaczytanego

- wtykającego kolejne pary skarpet w fotele, kanapę, za drzwi, na parapet

- dostającego zadyszki ze śmiechu pod kołdrą pościelonego łóżka, gdyż zniknął i nie wiadomo gdzie jest

- zmieniającego majtki na takie, z których nie robią mu się stringi - dodam jedynie, że Igi w swojej walce z odzieżą nie jest bynajmniej wcieleniem łagodności.

Ciekawe, co wymyśli jutro i czy spóźnię się do pracy.