Koniec nocy

Wczoraj ocknęłam się po pierwszej w nocy, obudzona z serialowego letargu przez trzask otwieranych drzwi. Moja druga połowa wróciła z polowania fotograficznego. Nie zauważyłam, że zrobiło się aż tak późno. Byłam przekonana, że jest koło 23, bo na dworze nadal jasno. Zachód słonca jest chwilowo o 22:20, co oczywiście nie oznacza całkowietego zmroku po północy. 

O 4:35 otworzyłam zapuchnięte oczy, zupełnie nieprzygotowane na słońce buszujące w sypialni. Wzięłam się do kupy, by stwierdzić, że powodem mojego obudzenia są rześkie kopniaki serwowane mi z dużą częstotliwością w plecy. Wiecie przez kogo. Powstrzymałam się heroicznie przez chwyceniem winowajcy za szmaty (śpioszek w pieski z Tesco) i wyrzuceniem z impetem z łóżka. Wstałam za to sama, chlapnęłam sobie kranówy, żeby odreagować złość i spuściłam rolety.

A oto efekty nocnej sesji:

Cudnie przezroczysta woda:

Jak Wam się podoba?

Miłej niedzieli!