Bawimy się - pianka

Jest pewien blog, który śledzę w sumie od niedawna. Jest wspaniały! Zaczęło się od tego, że zupełnie zwariowałam na punkcie kuchni Emila - zobaczcie sami! Ktoś gdzieś ją podlinkował, no i tak właśnie wpadłam po uszy! Bo mimo wieku sama taką chciałabym mieć! (KLIK) 

Inspiracje przychodzą do mnie od Izabeli codziennie. Wszystkich, którzy szukają pomysłów zapraszam do odwiedzenia tego szalenie kreatywnego miejsca. 

Już jakiś czas temu kupiłam piankę do golenia, bo zamierzałam zrobić z Igim coś, co spodobało mi się w jednym z wpisów. Zabawa poszła w innym kierunku. Igi miał psikać pianką przy pomocy pistoletu do lukrowania ciast, co kompletnie nie przypadło mu do gustu. Jednocześnie jednak, jak być może wiecie, zapałał ogromną miłością do lukrowacza, nazwał go swoim aparatem, robił nim zdjęcia bez przerwy i woził ze soba do przedszkola i na wycieczki.

Pianka stała w tym czasie w kącie, zapomniana i niepotrzebna. Aż pewnego dnia spadł deszcz, marna namiastka światła dziennego sączyła się przez gruby kożuch chmur, Tato Kwiatka w ramach przygotowań do wyjścia na basen zaległ na kanapie i zachrapał uroczyście... a ja natrafiłam na ten wpis.

Szybko zabraliśmy się do dzieła - na pierwszy ogień poszła nasza ukochana, wielka szyba w salonie. Igi zapoznawał się z aksamitną fakturą pianki, radośnie mazał i smarował też ręce:

Szybko pozbył się części ubrania, bo nie chciał go brudzić. Z rozmachem wysmarował sobie gołe nogi z uwzględnieniem stóp. W czasie gdy ja produkowałam podstawę do piankowych ciasteczek, Igi dreptał, obserwował pojawiające się ślady oraz wsłuchiwał się w plaskający dźwięk opiankowanych stóp na podłodze.

Przygotowałam mu gotowe (chyba juz przeterminowane) lukry, trochę ozdób świątecznych do pierniczków i suche dobra natury - ziarenka, kasztany, orzechy itp.

Igi bardzo chciał oblewać wszystko wodą, więc następnym razem rozłożę na podłodze folię malarską. Tym razem musiał mu wystarczyć jeden kieliszek do wina wody. Pianka mimo wszystko trzymała w miarę fason, a dźwięki wydawane przez stopy zmieniły się. Deptanie po przemoczonej ściereczce również okazało się fascynujące.

Opróżniony kieliszek wykorzystaliśmy do zrobienia intensywnie pachnącego męskim kosmetykiem (przez co absolutnie nieapetycznego) deseru:

Wyglądało to zupełnie inaczej niż pachniało - SMAKOWICIE!

Jeszcze trochę babeczko-cistaeczek:

Igi wrócił jednak do zabawy wielkoformatowej - barwienia lukrem pianki i przyklejania nasion dyni do okna...

... oraz wydrapywania wzorków paznokciami:

Na zakończenie Wieś poszedł na całość, smarując starannie całe ciało białą mazią:

Gorąco polecamy!