Z krainy chichów

Ignacy codziennie chodzi do przedszkola z mikserem. Codziennie zabiera go do samochodu. Po przedszkolu leci do auta, mikser ukochać oczywiście. Obecność (lub jej brak) taty w domu staje się w tym momencie sprawą drugorzędną. W domu Igi najczęściej miksuje podłogę. Ma wiertełka, wtyka se mikser do kontaktu i łupie. Bo to działający, tylko że niemal spalony. Dostałam nowy, to stary oddałam jego wiernemu fanowi.

Gotuję, więc nie widzę, co robi Igi. Nagle słyszę jakiś ruch za plecami, po czym Igi rzuca w przestrzeń:
- Bozia mnie opuściła!
Odwracam się i co widzą moje oczy? Łagodnie uśmiechniętego Ignasia leżącego na stoliku do kawy :-)

Cudna pogoda, siedzimy w ogrodzie. Igi hasa wśród wysokich traw. W pewnym momencie kuca, po czym wykrzykuje:
- Znalazłem moją piłkę!
- Super! Tak długo jej szukaliśmy - stwierdza jego Tato.
- Jeśli przez "szukaliśmy" rozumiesz to, że ja ciągle pytałam, gdzie jest piłka, a ty odpowiadałeś "nie wiem", to masz rację.

O potędze skojarzeń

Czytam Ignasiowi wiersze, na obrazku piekarnik, a w nim pizza.
- A co jest w piekarniku? - pytam Zdziśka.
- Ciasto! - nie waha się Igi.
- Albo... - zawieszam głos.
Igi patrzy na mnie pytająco.
- albo... Pi... - podpowiadam.
- ...Wo. Pi-wo.

Czy już mam się martwić?

Kwiatowy Tato czyta Ignasiowi książkę w salonie.
 - " Szast, prast, bum" - wygłasza lektor.
Rozlega się cmoknięcie i chichot.
- Fuj! - stwierdza moja druga połowa. - Rodziców nie całuje się z języczkiem.

Deszcz. Jedziemy samochodem do przedszkola. Włączam wycieraczki.
- Czy te zahacze ścierają deszcz? - pyta ciekawsko Ignaś.

Tato czyta Ignasiowi "Drzewo kawek". Ignasia porusza informacja o śmierci taty dziewczynki.
- Jak ty umalłeś - zwraca się do swego taty - to będzie smutne.
- A co to znaczy, że ktoś umarł? - pytam Ignasia, gdy ten przekazuje i mnie wiadomość o śmierci w książce.
- Bo ten tata pewnie zjadł bardzo dużo rzeczów. Pewnie czerwonych.

Faceci fikają. Tatul podrzuca swego syna dość obcesowo podciągając go za nogi. Następuje chwila przerwy.
- No chwytaj mnie za te... Nogawytki! - niecierpliwi się Ignaś
Fikają więc dalej. Następuje brutalne potrząsanie Ignasiem, który, chichocząc, z trudem oponuje:
- Bo spadnie mi głowa i noga i plecy i oczy!!

O niezamierzonej degradacji

Igi: Hej tatko, hej mamko!

* Na zdjęciu wybieg Ignasia (przydomowy)